Vierentwintig jaar getrouwd op de "Titanic in Nusa Ceningan"

Dan breekt de laatste volle dag op Nusa Lembongan aan. Morgen hebben we de boot naar Bali waar onze eerste vlucht naar Jakarta gaat om over te stappen op de vlucht richting Amsterdam. Maar zover is het nog niet na een Ei Benedict starten we de scooter.

Het plan van vandaag is om het naast gelegen eiland Nusa Ceningan te ontdekken. We steken de gele brug over en een stukje verderop stoppen we voor een koude ijskoffie, dat is een soort ritueel geworden tijdens onze tochtjes. De bar heeft een prachtig uitzicht over de zeewier velden die door eb helemaal droog liggen. Na deze opfrisser rijden we weer verder.

De tweede stop is Blue Lagoon, een baai met turkoois water. De golven zijn hier indrukwekkend en slaan hier met volle kracht tegen de kade. Voor ons in zee liggen de surfers te wachten op de juiste golf die ze tot het einde uit surfen, geweldig om te zien terwijl wij van ons verse vruchtensap nippen.

Acht minuten verderop ligt Secret Beach die we bereiken via een stenen trap. Het uitzicht is mooi de zee net zo mooi, maar het strand ligt hier aardig bezaait met plastic afval, er is hier ook helemaal niets dus niemand die naar het strand omkijkt.

Vanaf hier houdt de geasfalteerde weg op maar wij willen het eiland rond en spotten op google maps een warung waar de recensies lovend over zijn, de weg er naar toe was wel uitdagend werd er gezegd. Kijk, daar moeten we dus heen. Het asfalt word ingeruild voor zand, steen, keien en gaten. Rustig en behendig hobbelen we vooruit, omhoog, nog verder omhoog en nog hoger. Ik vind dit soort weggetjes geweldig om te rijden ook omdat hier geen auto's rijden.

Nog iets hoger slaan we rechts af en parkeren we de scooter voor de ingang. We worden onthaald door de man des huizes, hij had ons waarschijnlijk van ver al horen aankomen. Zijn zoontje laat wat zelf gemaakte sieraden zien en we vertellen hem er straks naar te kijken want voor ons zien we een fenomenaal uitzicht waarbij je ook over een deel van Nusa Penida kan kijken.

Hij heeft een vlonder met daaraan de boeg van een boot die me doet denken aan de Titanic. Als we voorzichtig naar de punt lopen horen we op de achtergrond de tune van de Titanic gestart worden. Wat heerlijk dit, we staan midden in een filmset, er is nog een andere toerist die aanbiedt om een foto te maken.

Dit is allemaal wel heel erg toevallig want het is vandaag een speciale dag, we zijn vandaag vierentwintig jaar getrouwd. Voordat we aan de bar met het mooiste uitzicht wat ik ooit heb gehad schuiven kopen we nog wat hand gemaakte sieraden van de jongeman.

We bestellen wat te eten en te drinken en ik kan maar niet genoeg krijgen van dit uitzicht, dit is het hobbelen op de scooter dubbel en dwars waard geweest. We zitten hier ook nog eens heerlijk te eten.

De eigenaar had terwijl wij zaten te eten een verse bloemenkrans gemaakt voor onze trouwdag.

Hoe super lief en wat ruiken de bloemen zalig. Hij stond erop om nog even een foto te maken op de punt van de boot.

Wat een geweldige plek en wat een super lieve mensen. We hobbelen weer verder want we willen het hele eiland rond. Op een verlaten strandje van een iets te strak oord nemen we een duik. Op de scooter waaien we weer lekker uit en bereiken de gele brug weer waarna we weer aan de overkant zijn.

De bediende van het benzine station gooit de tank vol en vlak bij ons strandhuis leveren we de scooter weer in. Even lekker opfrissen en voor de laatste keer de zonsondergang zien vanaf ons strand cafe.

Wat Claud niet weet is dat ik een tafeltje met kaarslicht aan het strand heb geregeld de dag ervoor. Alles loopt perfect en zoals afgesproken staan we om kwart over zes aan het strand.

Claud heeft geen idee en als ik zeg ga lekker zitten wijst ze naar de strandbedjes, ik zeg nee en wijs naar het tafeltje midden op het strand bekleed met bloemetjes en een kaarsje. We schuiven aan en een voorbijganger biedt aan om dit moment voor ons samen vast te leggen.

We eten heerlijk tijdens de zonsondergang.

De desserts zijn verrukkelijk, dan is het tijd om op te stappen.

Ik bedank het personeel voor hun zorg. Vanavond op tijd naar bed voor de grote terugreis die morgen begint.

Gr Steven