Terug in Indonesië

Terugblik.

In 2024 zijn wij tijdens onze reis verliefd op Indonesië geworden, op dit prachtige land en op zijn gastvrijheid en de vriendelijkheid die inwoners hier met zich meebrengen.

Daarnaast kun je hier heerlijk eten en is het leven enorm betaalbaar. 

Reden genoeg voor een deel twee.

Vorig jaar bezochten we Jakarta, Bandung, Jok-jakarta en Bali. Dit jaar vliegen we naar Jakarta waar we na een nachtje doorvliegen naar Lombok. Vanaf daar reizen we naar Gili Meno, Gili Air dan terug naar Lombok vanaf daar naar Nusa Penida en Nusa Lembongan. Met de boot steken we over naar Bali waar we Bali alleen doorkruisen om de luchthaven te bereiken voor de terug vlucht maar daar zijn we gelukkig nog lang niet. Laten we bij het begin beginnen van de vier weken die we voor deze reis hebben uitgetrokken.

Het begin

Het is donderdag 24-7 en deze keer voor vertrek geen vreemde mailtjes dat de vlucht niet door gaat. Relaxed stappen we in de bus naar Schiphol. Daar verloopt alles soepel en zitten we klaar voor vertrek. We moeten hier jammer genoeg 1 ½ uur wachten voordat we de lucht in mogen. In Jedahh hebben we een overstap waar gelukkig drie uur tussen zit, deze is nu gereduceerd naar anderhalf uur. 

In Jedahh gaat de overstap vlot. Uitstappen door de douane, drankje en een broodje en weer boarden. Ook deze vlucht wacht nog even veertig minuten voordat we het luchtruim doorkruisen.

Rond de klok van 16.00 staan we op de luchthaven van Jakarta. Claud schiet door de paspoort zelfscan ik blijf hangen. Bij de aanschaf van mijn visum online was er iets niet goed gegaan met de betaling dus ik had nogmaals op betalen geklikt en toen bleek het eerste visum toch betaald te zijn en had ik er twee op mijn naam. Hierdoor mocht ik toch nog even in de rij voor de handmatige paspoort controle. De acht loketten waren jammer genoeg maar met drie trage personeelsleden bemand waarvan er ėėn om de tien minuten weg ging en weer terug kwam, waarschijnlijk had hij de dag ervoor iets gegeten wat niet goed was gevallen. In de rij voor mij krijgen twee reizigers uit dezelfde groep een meningsverschil, Arabische klanken vliegen heen en weer. Ik versta niet veel Arabisch maar ik had wel door dat ze het niet eens waren met elkaar.

Zij stonden uiteindelijk in de verkeerde rij en mochten weer terug naar de rij voor het aanvragen van een visum.

Al met al sta ik twee uur later met een stickertje op mijn visum en verenig ik me weer met Claudia.

De taxi zet ons vijftien minuten later voor ons hotel af. Na een heerlijke douche worden we uitgenodigd voor een Soto buffet. We hebben het tot vier verschillende Soto soepjes weten te redden, vergezeld met een ijskoude Bintang. 

We slapen die nacht als twee beren in een winterslaap na twintig uur reizen.

Na een ontbijt en twee bakken koffie stappen we in de shuttle bus die ons bij de luchthaven dropt voor de vlucht naar Lombok. Op het moment van schrijven worden de veiligheidsvoorschriften voorgelezen, de purser eindigt iedere zin met een zeer lange klank, “We wish you a pleasant fliiiiiiiight”!

Drie kwartier later dan gepland rollen we richting de startbaan. 

Heerlijk opweg naar Lombok.

Inmiddels aangekomen op Lombok waar we een taxi regelen die ons in een uurtje rijden afzet in Senggigi. Hier checken we in in een schattig huisje.

Het huisje staat met vier anderen midden in een lokale woonwijk. Dus gelukkig geen mega complex want hier houden we niet van. Even de boel ons eigen plekje maken en dan op verkenning in de omgeving.

Via een sluip door kruip door weggetje lopen we binnendoor waar moeder kip met haar kuikentjes voorbij scharrelt. Twee minuten later staan we aan het strand. Claud neemt een jonge kokosnoot.

en ik een koude Bintang, het leven is mooi zo, terwijl we genieten van de zon die in de zee zakt. 

Morgen maar eens een wandeling door het dorpje om wat cultuur op te snuiven.

 Gr Steven