Rondje Gili Air

Gisteren zijn we aangekomen op Gili Air. We wandelen naar ons nieuwe plekje. Wij reizen licht met een 20 liter rugzakje per persoon. Je ziet mensen met koffers aankomen die hier gemakkelijk een jaar kunnen blijven. Maar als je drie keer per dag een setje wil wisselen dan is het niet anders. Voor die mensen hebben ze hier een paard en wagen met Imperial die je met al je meuk bij je verblijf afzet.

Net als Gili Meno rijdt hier geen gemotoriseerd vervoer. Naast het paard en wagen is hier de fiets of een mini electrische scooter om je te verplaatsen.

De meeste locals rijden hierop. Overal hoor je dan ook getoeter als ze eraan komen. Je kunt natuurlijk ook gaan wandelen maar dat staat voor morgen op het programma. Wij wandelen nu richting ons nieuwe verblijf maar lunchen nog even bij de Italiaan. Daar passeren we een massage salon en je raadt het waarschijnlijk al, zestig minuten ontspannen. We hebben al best wel wat kneed ervaring in Indonesië maar deze massage staat bovenaan. Wat een setje top handen, stevig waar het stevig moet en zacht waar nodig. ik word wakker van mijn eigen snurk geluid. Vanavond doen we verder rustig aan en eten we een hapje aan zee en wat chillen op onze veranda.

Wandeling

De volgende ochtend trekken we onze wandel slippers aan. Een rondje Gili is vrij snel gedaan als je even door stapt. Het eiland is rondom vijf kilometer. Maar je moet natuurlijk slenteren en genieten van alles om je heen.

We zorgen ervoor dat we voldoende stops maken om ons vochtbalans aan te vullen.

Er is een duidelijke verschil tussen Gili Air en Gili Meno. Op Meno is het een stuk rustiger en wat meer authentiek. Op Air zijn er veel meer restaurants en voorzieningen om te verblijven, er is hier zelfs een winkelstraat. Nu is dit wel een schattig straatje met veel kneuterige winkeltjes.

Alles is hier wat strakker in de verf. Natuurlijk zijn er hier ook over de top verblijven. Neem de Pink Flamingo Club.

Los van de foto hierboven is er een bar gelegen aan een zwembad in een decor van roze en strak wit wat je ogen doet dicht knijpen. Het publiek is hier van een een ander soort. Het silicone gehalte en de op plak wimpers en de Guchi tasjes is erg hoog. Daar tegenover zitten zongebruinde mannen bekleed met sieraden en een iets te dik buikje.

Naast deze voorstelling zijn twee locals hard aan het werk. Onder een plastic zeil bouwen zij handmatig een boot.

Ik kruip onder het zeil en met hand gebaren laat ik ze mijn waardering voor hun werk zien. Ik krijg twee vriendelijke knikjes terug.

Onderweg zien we naast mooie plekjes ook veel vervallen bungalows. Je kunt hier de grond huren. Op Gili Air is wat ik begreep geen grond meer te koop maar alleen te huur. Op Meno is het nog wel mogelijk om te kopen. Nu was ik dat niet van plan. Het is hier prachtig maar naar mijn mening te klein om te wonen.

Ons rondje eindigt weer bij de haven waar net een boot aankomt. Ook komen er kleinere boodjes aan met bouw materialen. In de zinderende hitte wordt de voorraad gelost.

Van de grotere boot worden pakketjes gelost en op het DHL verzamelpunt gebracht. Hier kun je je pakket zelf opzoeken.

We staan weer aan het begin van de winkelstraat. We snuffelen wat rond en Claud koopt een leuk jurkje. Bij een dumplings restaurant stoppen we voor een lunch.

Zo dat was even lekker zeg.

Zo een heerlijke dag moet je natuurlijk afsluiten met een massage. Bij binnenkomst worden we dan ook weer hartelijke ontvangen en kunnen ze maar niet stoppen om te benoemen hoe mooi Claudia wel niet is. Ik sta erbij en bevestig hun waarnemingen. Ze willen zelfs fotos zien uit haar jongere jaren. "Movie star looks", roepen ze beide uit volle borst. Ik ga alvast maar liggen.

Wat een heerlijk rondje. Morgen ochtend vroeg op voor nieuwe avonturen maar daar de volgende keer meer over.

Gr Steven