"Kuta Lombok verkennen op twee wielen"

Ons Jungle vertrek ligt wat hoger in de bergen en voor vier dagen hebben we een scooter voor de deur zodat we lekker mobiel zijn.

Gisteravond heb ik met de Macbook op schoot een rit voorbereid in google Maps die ons zowel langs mooie stranden brengt en ons ook hoger in de bergen brengt weg van de drukte.

We dachten eerst vanuit ons jungle huisje een tochtje via de lianen te maken als Tarzan en Jane. Ooit heb ik dit als jonge jongen wel eens gedacht te kunnen. Ik keek naar Tarzan op tv en dacht, "dat kan ik ook"! Ik klom op ons schuurdak achter in de tuin, naast de schuur stond een enorme boom met vele uitstrekkende takken.

Ik nam een aanloop en dook als Tarzan door de lucht op weg naar zijn liaan. Ik miste alleen de dikke stevige tak en het kleine takje kon mij niet houden.

In het ziekenhuis werd ik wakker met twee armen in het gips en een zware hersenschudding. De stoeptegels hadden niet mee gegeven, ik begreep dat er ook bloed uit mijn oren kwam na de val.

Daarom kies ik ervoor om met twee wielen op pad te gaan.

We rijden het eerste stuk door het iets wat drukke centrum maar al snel rijden we door een weelde van groen. De ene keer klimmen we omhoog waarna we weer diep afdalen. Ik ben dol op deze wegen en haarspeld bochten die elke keer weer een nieuw gezicht hebben.

Na een half uur parkeren we de scooter bij het strand wat bekend is bij de surfers, voornamelijk voor de beginners.

Het ligt hier niet alleen in het water vol maar ook op het strand. Wij lopen snel voorbij de bruin bakkers naar het einde van het strand wat leeg is. We hebben namelijk weer een nieuwe foto opdracht die in het teken van het strand staat. Claud en ik staan gehurkt in de branding voor een mooi plaatje.

Deze is niet voor de wedstrijd

We zijn zo in gedachten dat we de golf die ons greep over het hoof zagen. Gelukkig kan de telefoon tegen wat water, zelfs zout.

We lopen weer terug nemen een drankje op het strand en springen weer op de scooter.

Geen strand meer op de route maar we gaan de bergen in. We rijden kilometers alleen over het heten asfalt waar de luchtspiegeling boven trilt.

Dan duikt er ineens weer een klein dorpje op met een handje vol warungs, meestal gevolgd door een schreeuw van "Hello", door de kinderen die ons hebben gespot.

Bij een school springen de kids nog net niet voor de scooter. Vol in de remmen en even een plaatje schieten.

Wat we nog nooit hadden meegemaakt in Indonesië is dat de kinderen begonnen te vragen om Money met daarbij het gebaar tussen duim en wijsvinger.

Ik schrok hier eigenlijk best van. Waarschijnlijk hebben toeristen voor ons ze wel eens zomaar wat geld toegestoken?

Ondanks dat een hele grote groep mensen het niet breed heeft, heb ik eigenlijk nooit iemand zijn hand zien ophouden en vragen om geld. Iedereen probeert hier iets te vinden om zijn geld te verdienen ook al is het niet veel. En wij proberen zoveel mogelijk bij de lokale bewoners aan te schuiven om hen op die wijze financieel te steunen.

We rijden weer door het groene slingerende landschap en klimmen ondertussen behoorlijk. Als het landschap zich opent zien we een prachtig vergezicht wat we even willen vastleggen.

Dan dalen we weer af en in onze ooghoeken zijn we opzoek naar een lokale Warung met een zitje. We spotten een Warung met een klein vierkant tafeltje en drie stoeltjes, twee voor ons en één voor Ani zoals de eigenaresse heet. Afkomstig uit Maleisië en beland op Lombok. Ani beheerst aardig wat Engelse woorden wat het gesprek wat gemakkelijker maakt. Ze noemt Claud bij binnenkomst "Sister". We starten met een ijskoffie en al snel biedt ze aan om wat eten te koken. Ik loop even mee om te kijken waar de kip vandaan komt, die komt gewoon uit de koelkast en wordt in de olie gebakken.

Na de rijst en de kip worden er steeds meer gerechtjes neergezet die we moeten proeven.

Wat zitten we hier heerlijk te eten en met elkaar te kletsen. Dan komt er een prachtige man aanlopen die haar vader blijkt te zijn. Hij is negentig jaar en mist al zijn tanden maar niet zijn charisma.

Wat een hart verwarmde ontmoeting, voldaan stappen we weer op en dalen weer af naar ons eigen dorp waar we weer omhoog klimmen met de scooter om onze Jungle hut te bereiken. Het was een goede keuze om twee wielen te gebruiken in plaats van de lianen.

Gr Steven