Een ontmoeting met een Cobra.

Het 05:00 uur als ik wakker word van het eerste gebed wat uit de speakers van de moskee naast ons huisje galmt. Claud haar oordoppen houden alles tegen en die slaapt gewoon door.

Naast dat ik wakker ben, worden ook de hanen geactiveerd door het gebed van de profeet die eerder op is dan de gevleugelde vrienden. Na tien minuten houden ze het gekukelekuu voor gezien en ik draai me weer om waarna ik om 9:30 wakker word.

Vandaag hebben we een wandeling op het programma om zo de omgeving te verkennen. Na een ontbijtje op ons terras slinger ik de rugzak om. We lopen langs de weg en zien een massage saloon, we kijken elkaar aan en beslissen eerst maar even een rug, schouder en hoofd massage te nemen van 45 minuten. Beter kun je een wandeling niet beginnen.

We wandelen langs de kant van de weg want Indonesië is niet echt gericht op wandelaars. Ze kijken je hier dan ook vreemd aan. Meerdere keren stoppen auto's om ons een lift aan te bieden maar we slaan alles vriendelijk af.

Langs de weg staan kleine bamboe hutjes die hun waren verkopen, tijd voor een pauze en een jonge kokosnoot. Met weer wat vocht in het lijf vervolgen we onze weg. Met een temperatuur van 35 graden verliezen we aardig wat vocht, dus nemen we voldoende stops.

We slaan een weg in richting het strand om even de voeten af te koelen. Tussen de palmbomen verzamelen de locals zich hier om met elkaar te eten en drinken. Overal brandt de BBQ hier.

Na een kilometer of vijf zien we een scooterrijder stoppen voor een slang die de weg over steekt.

Lombok huisvest een aantal slangen waarvan 99 procent niet gevaarlijk zijn. Maar de groene boom adder en de Cobra vallen onder de categorie zeer gevaarlijk.

Nadat de slang de weg oversteekt gaat hij rechtop zitten en zet zijn nek breed uit en reageert aanvallend op het voorbij razende verkeer. Al snel wordt het duidelijk dat het hier om een Cobra gaat. Op gepaste afstand schiet ik nog een plaatje.

Ik had hem liever nog iets dichterbij gehad maar als hij besluit onze kant op te kruipen besluit ik het hierbij te laten. Ze zijn best snel trouwens.

Verderop laat ik tijdens een stop de foto zien aan een local die al snel een hele groep erbij roept. Het blijkt toch een bijzondere ontmoeting te zijn.

De rest van de wandeling kijken we iets scherper om ons heen.

We komen na 10 km en 3,5 uur later aan op Nipa Beach. Een kilometer lang staan hier zij aan zij hutjes waar je alles uit de zee kan laten grillen. Check altijd even de vis op mooie witte ogen, dan is hij nog vers.

Bij een schattig hutje strijken we neer onder de palmbomen in de schaduw en nemen eerst een koud biertje. We ontmoeten een vriendelijke man die wat helpt bij het restaurant van zijn vriend. Hij beheerst aardig de Engelse taal en we praten over van alles en nog wat. Wij leren Indonesisch en hij wat Nederlands.

Na een blik op de kaart ga ik voor de gegrilde bruine snapper en Claud voor de nassi goreng.

Zo dat was smullen. Dan nog even een duik in de zee waarna we ervoor kiezen om een taxi terug te nemen.

Bij de super nog even een drankje en een knabbeltje inslaan voor op ons terras.

De dag is voorbij gevlogen.

Gr Steven