Chillen op Gili Meno
- Steven
- 2 aug
- 4 minuten om te lezen

Geen verre uitstapjes geen privé chauffeur maar gewoon lekker op de fiets. Voor in ons mandje de snorkels en de flippers en op naar een mooi strandje. Want het plan voor de aankomende twee dagen is lekker het eiland verkennen en mooie snorkel plekken vinden.
Duikbril op flippers aan en gaan, en een T-shirt want anders verbrand je als een kreeft. De onderwaterwereld is hier echt prachtig, ik geloof dat er meer dan 6000 verschillende vis soorten zijn. Je zwemt hier gewoon in een aquarium. Nu moet ik wel eerlijk zeggen dat ik vorig jaar met snorkelen een koraal tuin in honderden kleuren heb gezien. Hier zie je her en der wel wat kleurtjes maar het meeste koraal is hier wat dof van kleur.
Claud spot een zee schildpad en wat zijn ze prachtig en wat bewegen ze zich elegant door het water. Ze zweven gewoon.
Na meer dan een uur in het water is het even tijd voor een drankje op het strand.
Thuis even het zout afspoelen, nu lukt dat hier niet geheel want je doucht hier met zout warm water. zoet water komt hier alleen in een flesje. We maken een wandeling want we hebben weer een nieuwe foto opdracht. Maak een foto van een dier en de tweede opdracht is maak een foto van een lokaal gerecht en als je dier daar in zit kun je bonuspunten verdienen.
Ik mag de foto nog niet delen die we gemaakt hebben maar hier alvast een voorproefje. Met een graad of drieëndertig is er toch nog tijd voor een verzetje. We schieten ons plaatje voor de wedstrijd.
Die avond stappen we weer binnen bij ons favoriete restaurant en vragen naar een gerecht waar ons dier in verwerkt is. Dit gerecht staat niet standaard op de kaart maar morgen voor de lunch willen ze dit voor ons bereiden. Stap twee van de wedstrijd is gezet.
We zitten trouwens die avond weer heerlijk te smullen.
We sluiten de dag af op de veranda van ons huisje. Heerlijk zo een chille dag.
De volgende ochtend staan we weer op wanneer het lijf er zin in heeft. Dat is voor mij een groot deel van mijn vakantie gevoel. Als ik vroeg wakker word is het ook prima is het wat later ook prima, als de wekker maar uit blijft.
Voor ontbijt een portie nasi, waarom niet. Claud gaat voor een smoothie met allemaal gezonde noten en fruit. Een lekkere koffie die je niet tot de bodem moet opdrinken om een mond vol koffieprut te voorkomen.
Rugzak om snorkel spul mee en lekker te voet vandaag om te slenteren naar een strandje en alles rustig te kunnen bekijken.
Als we de zee in stappen stapt Claud bijna op een zee schildpad die een meter voor de kust rustig aan het grazen was. We kunnen hem van heel dichtbij bekijken tijdens zijn natuurlijk gedrag. Wat geweldig. Deze snorkel sessie spotten we er nog vier. Het was geen gemakkelijk klusje want langs de kust stond een krachtige stroming. Als je daar doorheen was kwam je in wat rustiger water. Met een grote glimlach en een paar getrainde benen is het tijd voor een pauze om wat vocht aan te vullen.
Op het strand krijg ik nog even een korte voet en nek massage van een verkoper die zijn massage olie wil verkopen. Ik betaal voor de massage zonder een flesje olie.
We hebben nog wat contact met een Zwitsers stel, zij hadden nog geen zeeschildpad gezien. In de tweede snorkel sessie spotten we er weer één onder de kust.
Ik twijfel even of er niet iemand met een afstandbediening een zeeschildpad staat aan te sturen. We geven het stel een seintje vanuit het water en niet veel later hebben ze hun eerste zeeschildpadden contact. Ze bedankte ons voor het seintje.
Wij wandelen weer terug naar ons huisje als een lokaal jong mannetje zijn lege ijsbakje over het stuur vlak voor me op de grond gooit. Ik pak het op en gooi het voor zijn ogen in de prullenbak en hef mijn beide armen omhoog en vraag hem Why"? Zijn vriendje achter hem volgt mijn voorbeeld op en gooit zijn bakje in de prullenbak. Ik steek een dikke duim op naar hem.
Er is hier nog een hoop te behalen aan voorlichting en daarnaast moet er nog veel meer gebeuren om dit plastic/afval probleem in Indonesië op te lossen. Maar dat is zo complex en daar ga ik jullie niet mee lastig vallen.
Even opfrissen en voor de lunch naar het restaurant. Hier krijgen we ons dier op het bord wat zeker drie uur heeft geprutteld.
We maken de foto voor de tweede opdracht (die zien jullie later) en genieten van dit tongstrelende gerecht.
Naast ons zit een stel te wachten op hun eten en de gezelligheid straalt er vanaf. Ik vraag me af of ze net ruzie hebben gehad, ze verdronken allebei in hun telefoon.
We nemen afscheid van het personeel van Tip of the Tongue, wat een lieve mensen zijn dit en wat kun je je snel thuis voelen op een plek. Ik had hier nog wel de hele kaart willen proeven. De desserts hebben we in ieder geval allemaal geproefd.
Vanavond nog even genieten van Gili Meno want morgen ochtend reizen we door naar Gili Air waar we ook drie nachten verblijven. Dus morgenochtend de tas weer inpakken.
Gr Steven

















Opmerkingen